Hang Kang, Εκδόσεις Καστανιώτης
Η συγγραφέας Hang Kang, η οποία το 2024 έγινε όχι μόνο η πρώτη Κορεάτισσα αλλά και η πρώτη Ασιάτισσα που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, επανέρχεται με το έργο «Μάθημα Ελληνικών» που πρωτοεκδόθηκε στην Κορέα το 2011 και μεταφράστηκε στα αγγλικά το 2023. Η μετάφραση των Deborah Smith και Emily Yae Won απέσπασε θερμές κριτικές για την πιστή απόδοση της πρωτότυπης γραφής ενώ το βιβλίο αναγνωρίστηκε ως ένα από τα κορυφαία έργα της χρονιάς από διεθνείς λογοτεχνικές λίστες όπως Time, The New Yorker κ.α…
Η πλοκή περιστρέφεται γύρω από δύο χαρακτήρες: μια γυναίκα που χάνει ξαφνικά τη φωνή της και έναν καθηγητή αρχαίων ελληνικών που σταδιακά τυφλώνεται. Η σιωπή της γυναίκας ενώνει τους δύο σε μια κοινή αναζήτηση γλώσσας και επικοινωνίας —ένα στοιχείο που λειτουργεί ως άξονας της αφήγησης.
Η γυναίκα βιώνει πολλαπλές απώλειες: την πρόσφατη απώλεια της μητέρας της, τον χωρισμό και τη δικαστική διαμάχη για το παιδί της, και –το πιο σημαντικό– την αδυναμία της να εξωτερικεύσει λεκτικά όσα κρύβει μέσα της. Ο καθηγητής, από την άλλη, παλεύει με την τύφλωση και το αίσθημα του “διπλού αποχωρισμού” από την Κορέα και τη Γερμανία, τη μητρική του γλώσσα και τη χώρα του.
Διδασκαλία και μάθηση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας δίνουν στη σιωπή της κεντρικής ηρωίδας μια νέα προοπτική: ένα “ψυχρό και σκληρό” σύστημα γραμματικής που όμως προσφέρει ακριβολογία και έλεγχο. Η αφήγηση περιστρέφεται εναλλακτικά σε πρώτο πρόσωπο από τον καθηγητή, και σε τρίτο πρόσωπο από τη γυναίκα, δημιουργώντας ένα παιχνίδι εγγύτητας και απόστασης. Η κορύφωση έρχεται όταν η σιωπή και η σκοτεινή όραση αντικαθίστανται από τη σωματική επαφή: η γυναίκα αρχίζει να γράφει ελληνικές λέξεις στην παλάμη του τυφλωμένου καθηγητή —μια στιγμή βαθιάς τρυφερότητας που ξεπερνά τα όρια της λεκτικής επικοινωνίας.
Το «Μάθημα Ελληνικών» δεν είναι απλώς μια ιστορία για τη σιωπή και την απώλεια· είναι ένα ιδιαίτερα στοχαστικό έργο για τη γλώσσα ως μέσο ύπαρξης και επανασύνδεσης με τον εαυτό και τον Άλλον. Η ελληνική γλώσσα λειτουργεί εδώ όχι μόνο ως αντικείμενο μελέτης αλλά και ως εργαλείο ίασης: προσφέρει στους χαρακτήρες έναν κοινό κώδικα όταν οι φυσικές τους αισθήσεις τούς εγκαταλείπουν. Ένα μυθιστόρημα που μας υπενθυμίζει πως, ακόμη και μέσα στο σκοτάδι και τη σιωπή, η επικοινωνία μπορεί να βρει τον δρόμο της με άλλους τρόπους — μέσα από την εγγύτητα και την «ανοιχτότητα» στην ευαλωτότητα του άλλου.
