ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ

162
mati

Τι μέλλει γενέσθαι



Απόγευμα της Μ. Παρασκευής μια παρέα
κατηφόριζε στο πλακόστρωτο του Μεγάλου Χωριού για να πάει στον Επιτάφιο. ‘



-‘Το πρωί ο Μπακογιάννης πήγε στους Δομιανούς…
λέτε απόψε να ρθει στο Μεγάλο Χωριό;’’, λέει μια σικ κυρία από την παρέα.



-‘‘Σιγά να μην έρθει εδώ για είκοσι ψήφους που
έχουμε.’’ απάντησε μια άλλη από την παρέα, εννοώντας ότι πιθανά θα επέλεγε
κάποιον από τους κεντρικούς ναούς του Καρπενησίου. Δεν πέρασαν πολλά λεπτά και
ο Κώστας Μπακογιάννης κατηφόριζε στο ίδιο πλακόστρωτο προς την Αγία Παρασκευή
διαψεύδοντας την τελευταία εκτίμηση. 



Λένε ότι η Μ. Παρασκευή είναι η μέρα που
ενώνει τον κάτω, το μέσο και τον πάνω κόσμο, και μας δίνει οιωνούς.  Κρύβει άραγε αυτή η μικρή στιχομυθία κάποιον
οιωνό για τα μελλούμενα που θα διαψεύσουν όσους δεν πιστεύουν ότι ο Κώστας
Μπακογιάννης θα επιστρέψει ξανά πίσω στην Ευρυτανία προκειμένου να συνεχίσει
την πολιτική του σταδιοδρομία και να μεταβεί από την αυτοδιοίκηση στην κεντρική
πολιτική σκήνη; Η ιστορία θα το δείξει πολύ σύντομα, αν επίσης το σενάριο που
θέλει το 2026 να έχουμε πρόωρες εκλογές επιβεβαιωθεί.



Όπως και να χει όμως η στιχομυθία είναι
αντιπροσωπευτική για το τι αισθάνονται και τι πιστεύουν οι συντοπίτες μας για
τις προθέσεις του Κώστα Μπακογιάννη για το μέλλον του και για την ακρίβεια για
το πολιτικό του μέλλον. Ο ίδιος πολλές φορές μοιάζει με ψάρι με δυο κεφάλια, με
το ένα να επιζητά να είναι το Νο1 πρόσωπο που καθορίζει τις εξελίξεις στην
Ευρυτανία και το άλλο να δείχνει αποστασιοποιημένο, που έχει βρει αλλού την
τύχη του και επιστρέφει πίσω για να περάσει ξένοιαστες στιγμές επαναπατρισμού
και χαλάρωσης.



Από την άλλη δεν υπάρχει κανείς που να μην πιστεύει
ότι η Ευρυτανία είναι ένα ασφαλές πεδίο για τον ίδιο, είτε γιατί εδώ νοιώθει
αγαπητός, είτε γιατί εδώ πιστεύει ότι έχουν μπει πολύ βαθιά οι ρίζες των
ανθρώπων που τον στηρίζουν πυρηνικά. Με άλλα λόγια για πάρα πολλού λόγους η
Ευρυτανία είναι μια ‘εύκολη πίστα’ για αυτόν, και πιθανά μετά την απρόσμενη
ήττα του στην Αθήνα, θα ήταν κάτι που το είχε ανάγκη. Το ζητούμενο είναι όμως πιθανά
αλλού.



Είναι η Ευρυτανία ‘αρκετή’ για να στηρίξει μια
πολιτική ανέλιξη για το παραπάνω. Πόσο εύκολά δηλαδή μπορείς μαζεύοντας 20- 20
ψήφους από τα μικρά χωριουδάκια του νομού, να βρεθείς σε κάποιο υπουργείο ή και
ψηλότερα. Η λογική λέει ότι μάλλον δεν είναι και πολύ εύκολο, αλλά όπως και να
χει δεν συμβαίνει συνήθως στη ζωή ότι είναι λογικό. Θα μας διαψεύσει λοιπόν ο
Κώστας Μπακογιάννης επιστρέφοντας πίσω σε μας και διεκδικώντας τη ψήφο μας,
πόρτα- πόρτα, χωριό- χωρίο, όπως πριν από 15 χρόνια;