Το διαιτολόγιο εμού και του Μάρκου
Γράφει o Αλέξανδρος Χουλιαράς
Από της 14 Νοέμβρη μέχρι τα Χριστούγεννα ο Μάρκος (το μουλάρι μας) και γω είχαμε δυο κοινά χαρακτηριστικά: Λιγότερη δουλειά, σε σχέση με το καλοκαίρι και χορτοφαγία (αυτός τη συνέχιζε και μετά τα Χριστούγεννα).
Θυμάσαι Μάρκο μου όταν ζούσαμε στα βουνά μας λεύτεροι –τρόπος του λέγειν- και κατά φύσιν, συνεχώς και αδιαλείπτως ψάχναμε να φάμε. Όλοι πειθαρχούσαμε σε μια αρχέγονη ζωοδότρα προσταγή: “Φάε για να ζήσεις”. Όλη μέρα είχαμε τα μάτια μας ανοιχτά για να βρούμε κάτι να βάλουμε στο στόμα, γι΄ αυτό και όταν σε φόρτωνα κάτι φαγώσιμο μου το έτρωγες και με υποχρέωνες να σου βάζω το φίμωτρο.
Από τότε Μάρκο μου απόκτησα κακό συνήθειο να τρώω ότι βρίσκω. Πάντως σε πληροφορώ ότι, για να γλυτώσω από την πολυφαγία και την παχυσαρκία, φόρεσα μόνος μου το φίμωτρο, που έβαζα σε σένα με το ζόρι και προσπαθώ να γίνω άνθρωπος.
Και πώς να γίνει τώρα Μάρκο μου, εμείς που στήσαμε το βασικό μας ένστικτό (δηλ. της επιβίωσης) στο “τρώγε ότι βρίσκεις” να το γυρίσουμε με το κεφάλι προς τα κάτω;
Εδώ ως και ο αγαπημένος μας Ευαγγελιστής Μάρκος δεν μας τα λέει καλά όταν γράφει στο Ευαγγέλιό του: “Τα έξωθεν εκπορευόμενα δεν μολύνουν τον άνθρωπον, διότι αυτά ουκ εισπορεύονται εις την καρδίαν αυτού, αλλ΄ εις την κοιλίαν και εις τον αφεδρώνα εκπορεύεται, καθαρίζον πάντα τα βρώματα” Σήμερα όμως Μάρκο μου –και Ευαγγελιστά Μάρκο- τα πράγματα άλλαξαν. Η διατροφική επανάσταση μας τροφοδότησε με μια επικίνδυνη φαγοποτική αφθονία. Η μεγάλη μας αμαρτία και θανάσιμη απειλή είναι τα ασυστόλως “έξωθεν εκπορευόμενα”. Η αρχέγονη προσταγή: ανατράπηκε και διαστράφηκε: “Για να ζήσεις φάε όσο γίνεται λιγότερο” ευαγγελίζονται οι όπου γης ειδικοί και μη.
Βόηθα λοιπόν και συ Μάρκο μου να παραβαίνω, κατά συρροήν και κατ΄ εξακολούθησιν, την εντολή του Ευαγγελιστή Μάρκου και να μην τρώω αχόρταγα όπως τότε στις “καλές” εκείνες εποχές. Αυτό προσπαθώ να εφαρμόσω στη νηστεία που έρχεται κι όχι να μην τρώω ψάρια, κρέας και γαλακτοκομικά.
