Μια μεγάλη απώλεια είχαμε τη Δευτέρα το μεσημέρι για την ελληνική πολιτική σκηνή αλλά και για ολόκληρη τη χώρα.
Η Φώφη Γεννηματά, έφυγε στα 56 της χρόνια χτυπημένη από τον καρκίνο, με τον οποίο πάλευε για 14 χρόνια.
Αυτό όμως που θα μείνει για πάντα στις συνειδήσεις ολόκληρης της χώρας, είναι το ήθος, η ευγένεια, η αξιοπρέπειά της, αλλά κυρίως η δύναμη και το σθένος της μέχρι τελευταία στιγμή.
Με εξαιρετικά δύσκολη ζωή, έχοντας χάσει πολύ νέους και τους δύο της γονείς από καρκίνο, δεν το έβαλε κάτω. Επέμεινε κι έκανε παιδιά τη στιγμή που της το απέκλειαν οι γιατροί, παράλληλα είχε ενεργό δράση στα κοινά, μέχρι που έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος κόμματος. Αντιμετώπισε τον καρκίνο του μαστού μια φορά και τον νίκησε γιατί με πείσμα ήθελε να μεγαλώσει τα παιδιά της. Και τα κατάφερε.
«Είναι εξαιρετικά δύσκολο να σκέφτεσαι ότι τα παιδιά σου μπορεί να μεγαλώσουν χωρίς εσένα, να σκέφτεσαι ότι μπορεί η μικρή σου να μην σε θυμάται καν πώς είσαι, να μην θυμάται τη φωνή σου, να μην θυμάται τη μορφή σου, να μη γνωρίσει το χάδι σου», δήλωνε η κυρία Γεννηματά, σε συνέντευξή της στον Alpha.
«Εμείς ήμασταν πολύ μεγαλύτερες όταν χάσαμε τους γονείς μας, είχαμε προλάβει να ζήσουμε μαζί τους κι έχουμε έντονες αναμνήσεις από εκείνους. Με έπιανε τρόμος όταν σκεφτόμουν ότι τα παιδιά μου, που με τόσο κόπο και προσπάθεια απέκτησα, θα τα άφηνα ξαφνικά μόνα τους. Είναι πολύ οδυνηρό», είχε πει.
«Για αρκετά χρόνια ζούσα με το σκεπτικό ότι κάποια στιγμή ο καρκίνος θα χτυπήσει και τη δική μου πόρτα. Μετά η καθημερινότητα μας ξεπέρασε, αρχίσαμε να ζούμε φυσιολογικά και το ξεχάσαμε, το βγάλαμε από τη ζωή μας. Αλλά επανήλθε και αφού επανήλθε μάθαμε να ζούμε με αυτό. Το Σάββατο το διαπίστωσα, τη Δευτέρα χειρουργήθηκα και το επόμενο Σάββατο ήμουν σε ένα συνέδριο και μιλούσα από το βήμα», συνέχισε η Φώφη Γεννηματά.
«Δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς παιδιά. Υπάρχουν γυναίκες που δεν θέλουν και το σέβομαι. Εγώ δεν είμαι έτσι. Ήμουν μόλις 22 ετών όταν μου το είπαν. Δεν έγινε εύκολα. Προσπαθούσα δέκα χρόνια να μείνω έγκυος. Με πολλές αποτυχίες και αναποδιές. Αλλά πάντα στη ζωή αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Σήμερα έχω τρία παιδιά και χαίρομαι που ήρθαν έτσι τα πράγματα. Δυστυχώς οι γονείς μου δεν πρόλαβαν να τα γνωρίσουν. Έφυγαν και με αυτόν τον καημό», είχε πει στην τηλεοπτική συνέντευξη.
Σχετικά με τον πατέρα της και τον λόγο που η ίδια δεν ασχολήθηκε από νωρίς με την πολιτική, δήλωσε: «Δεν ήθελα να σκεφτεί ούτε ένας Έλληνας ότι θέλω να εκμεταλλευτώ το συναίσθημά τους για την απώλεια του πατέρα μου. Και πέρα από το τι θα σκεφτόταν ο καθένας και η ίδια δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω. Χρειαζόταν ένας χρόνος για να αφομοιώσουμε το πένθος. Ήταν ισχυρό το σοκ. Στην αρχή δεν μπορούσα ούτε να σκεφτώ τέτοια πράγματα. Αποφάσισα να ασχοληθώ με τα κοινά μετά τη γέννηση του πρώτου μου παιδιού. Σκεφτόμουν ότι μια μέρα θα με ρωτήσει γιατί μαμά δεν ασχολήθηκες; Δεν τα έλεγε καλά ο παππούς;».
Ναι έφυγε πολύ νέα. Αλλά αυτό που έχει τελικά σημασία, δεν είναι πόσα χρόνια ζεις αλλά τι αποτύπωμα αφήνεις σε αυτό τον κόσμο. Και η κα Γεννηματά, άφησε παρακαταθήκη στα παιδιά της και σε όλους εμάς, τη δύναμη, την επιμονή στο στόχο και τον αγώνα αλλά παράλληλα με ευγένεια και ήθος.
Έφυγε νικήτρια.
