Ο Σύλλογος Γυναικών Ευρυτανίας τίμησε την ημέρα στα πρόσωπα γυναικών

Ανήμερα της Γιορτής της Γυναίκας, χθες Τρίτη 8 Μαρτίου 2022 στο Συνεδριακό Κέντρο Καρπενησίου τιμήθηκαν οι γυναίκες σε μια διοργάνωση του Δήμου Καρπενησίου με την υποστήριξη του Συλλόγου Γυναικών Ευρυτανίας με άρωμα κινηματογράφου και συμβολικές βραβεύσεις γυναικών του τόπου μας.

Η προβολή της υποψήφιας για Όσκαρ ταινίας του Αλμοδοβάρ ‘‘Παράλληλες Μητέρες’’ έδωσε έμφαση στο σύγχρονο προφίλ της γυναίκας που βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σειρά καθημερινές προκλήσεις όλων των εκφάνσεων της ζωής.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους και μίλησαν για τον σύγχρονο ρόλο της γυναίκας ο Δήμαρχος Καρπενησίου κ. Νίκος Σουλιώτης, η αντιδήμαρχος Καρπενησίου κ. Σοφία Ζαλοκώστα, η Αντιπεριφερειάρχης της Περιφέρειας Στερεάς κ. Κατερίνα Καλαντζή, η ιατρός και πολιτευτής της ΝΔ κ. Θωμαΐς Οικονόμου, ενώ συμβολικά μοιράστηκαν λευκά τριαντάφυλλά σε όλες τις γυναίκες που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση από το Δήμο Καρπενησίου.

Ξεχώρισε η ομιλία του Συλλόγου Γυναικών Ευρυτανίας από την Γραμματέα του συλλόγου κ. Μαρία Βλάχου, αλλά και η συμβολική βράβευση του μέλους του συλλόγου κ. Βασιλικής Θεοδωροπούλου, ως ένα από τα σύγχρονα πρόσωπα της γυναίκας. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα της ομιλίας.

Η ομιλία των Γυναικών

‘‘Ο Σύλλογος Γυναικών Ευρυτανίας εδώ και πάνω από 40 χρόνια βρίσκεται πάντα στο πλευρό των γυναικών της Ευρυτανίας, στηρίζοντας όλες τις δράσεις και τις εκφάνσεις της κάθε γυναικείας προσωπικότητας. Με εκδηλώσεις, δράσεις, γιορτές, εκπαιδευτικά προγράμματα, ημερίδες, ενημερωτικές προβολές, που έχουν πάντα στο επίκεντρο τους τις ανάγκες των γυναικών.

Όλα αυτά τα σαράντα χρόνια που διένυσε ο σύλλογος από την ημέρα ίδρυσης του το 1979, έως σήμερα, πολλά πράγματα στις κοινωνίες μας έχουν αλλάξει σε σχέση με την αντίληψη του ρόλου της γυναίκας. Όπως είναι φυσιολογικό και ο σύλλογός μας ακολουθεί και αφουγκράζεται τα σύγχρονα προβλήματα των γυναικών και πάντα με κοινό παρανομαστή τις Ευρυτάννισες διαμορφώνει τους στόχους του με σκοπό και όραμα ένα καλύτερο παρόν αλλά και μέλλον για τις γυναίκες του τόπου μας.

Η προηγούμενη χρονιά καθορίστηκε στη χώρα μας με τον ερχομό του κινήματος Μetoo. Ενός κινήματος που επηρέασε ραγδαία κοινωνικές πολιτικές και θεσμικές εξελίξεις και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τη γυναίκα σήμερα, θέτοντας σε προτεραιότητα τα δικαιώματα των γυναικών.

Σήμερα επιλέγουμε λοιπόν να αναφερθούμε σε αυτό το κίνημα στο πώς δημιουργήθηκε, στη διαδρομή του μέχρι να φτάσει στην Ελλάδα και να πούμε στις γυναίκες της Ευρυτανίας ότι θα βρισκόμαστε με κάθε τρόπο πρακτικό, ηθικό, νομικό στο πλευρό κάθε γυναίκας και σε κάθε μορφή καταπάτησης των δικαιωμάτων της, που παρόλο ότι είμαστε μία μικρή κοινωνία δεν σημαίνει ότι και στον τόπο μας δεν αντιμετωπίζουμε τέτοια ζητήματα.

Στην Ελλάδα, το κίνημα εμφανίστηκε το Δεκέμβριο του 2020 μετά τη δημοσιοποίηση της καταγγελίας της Σοφίας Μπεκατώρου για την σεξουαλική επίθεση που είχε δεχτεί από παράγοντα του αθλητισμού. Το κίνημα αυτό έχει σήμερα εξαπλωθεί σε όλη την Ελλάδα και πολλές περιπτώσεις έμφυλης βίας καταγράφονται συνεχώς. Το Ελληνικό Κίνημα του “Me Too” (Κι εγώ επίσης), αφορά τη δημοσιοποίηση υποθέσεων σεξουαλικών κακοποιήσεων στην Ελλάδα από τα θύματα. Ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2020 και πήρε μεγαλύτερη έκταση τον Ιανουάριο του 2021.Τις αποκαλύψεις της Μπεκατώρου, συνόδευσε ένα κύμα επιδοκιμασίας και συμπαράστασης που εκδηλώθηκε κυρίως μέσω των κοινωνικών δικτύων και των ΜΜΕ.

Η επιδοκιμασία για την τόλμη της, που εκφράστηκε στο υψηλότερο δυνατόν επίπεδο, με τη συνάντηση με την Προέδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, και τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού, άνοιξε το δρόμο σε άλλες γυναίκες και άντρες να δημοσιοποιήσουν τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις που είχαν δεχτεί κατά καιρούς. Έτσι έγιναν καταγγελίες από επαγγελματίες αθλητές και αθλήτριες, από φοιτητές και φοιτήτριες Πανεπιστημίου, από δημοσιογράφους και πολιτικούς και τέλος από ηθοποιούς.

Οι κοινωνικοί επιστήμονες υποστήριξαν την αναγκαιότητα ύπαρξης και ενδυνάμωσης του Ελληνικού Me Too γιατί τα περιστατικά της έμφυλης βίας στην Ελλάδα εξακολουθούν να μένουν κρυφά και οι δράστες να μην τιμωρούνται εξαιτίας και των προκαταλήψεων αλλά και της έλλειψης ενημέρωσης των θυμάτων. Τα θύματα σεξουαλικών κακοποιήσεων δεν έχουν την απαραίτητη υποστήριξη ψυχολογική, νομική, και οικονομική, ώστε να καταγγείλουν τα περιστατικά.

ΕΜΕΙΣ ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΙΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥΣ!’’