Το 2019 η σημερινή κυβέρνηση ανέλαβε τα ηνία της χώρας με τρία κυρίως όπλα, που είχε στη φαρέτρα του ο σημερινός Πρωθυπουργός, καθ’ όλη την τότε προεκλογική περίοδο:

Η Συμφωνία των Πρεσπών, με τους αρματωμένους Μακεδονομάχους με κράνη, δόρατα και ασπίδες. Η κυρίαρχη εξαγγελία του «Νόμος και Τάξη» που άγγιξε τον δικαιολογημένο φόβο του δοκιμαζόμενου πολίτη. Και το τρίτο και κυριότερο την υποσχόμενη «μάχη κατά της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού». Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης μιλώντας στο Ινστιτούτο Δημοκρατίας, είχε χαρακτηρίσει ως πρόβλημα Δημοκρατίας την φτώχεια και τις επιπτώσεις της! Για την Συμφωνία των Πρεσπών, σιγή ιχθύος, ο Νόμος και Τάξη πήγαν περίπατο!

Είχε υποσχεθεί μεταξύ άλλων, ότι θα «φέρει την ανάπτυξη» και πολλές δουλειές στη χώρα, απορρίπτοντας τις πολιτικές των επιδομάτων που δίνονταν με την προηγούμενη κυβέρνηση «άτσαλα», χωρίς προγραμματισμό, ως «χαρτζιλίκι» όπως έλεγε…

Κοντεύει να εξαντληθεί η τετραετία, βουλιάζουμε στα χρέη, ακόμη η ορχήστρα  παίζει κι εμείς χορεύουμε πάνω στον βυθιζόμενο Τιτανικό ! Η ζωή μας άλλαξε, τέσσερα σχεδόν χρόνια μετά κι όλες εκείνες οι εξαγγελίες προκαλούν θυμηδία, αν όχι οργή και απογοήτευση. Η ανεργία συνεχίζει να καλπάζει, η ανάπτυξη καρκινοβατεί και η επιδοματική πολιτική αποτελεί ξανά ανασφαλές σωσίβιο…

Η ακρίβεια μαστίζει τα νοικοκυριά. Ο πληθωρισμός συνεχίζει να εκτινάσσεται, όπως επισημαίνουν έγκριτοι οικονομικοί αναλυτές, άσχετα με τους αριθμούς που διαπλεκόμενα Μ.Μ.Ε  παρουσιάζουν το μαύρο, άσπρο. Η αναδιανομή του εισοδήματος συντελείται στη χώρα σε βάρος των ασθενέστερων και κάποιες εκατοντάδες προνομιούχες οικογένειες απολαμβάνουν προκλητικά οικονομικά προνόμια. Το τέρας του πληθωρισμού δεν τροφοδοτείται μόνο από τις απίστευτες τιμές της ενέργειας. Ενισχύεται από τις ασταμάτητες ραγδαίες αυξήσεις των καταναλωτικών προϊόντων. Η αγορά έχει πάρει φωτιά από τις ανατιμήσεις και την αισχροκέρδεια.

Με άλλα λόγια, τη νέα κρίση, προτείνεται να την πληρώσει ξανά ο λαός, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, στο όνομα της αντιμετώπισής της. Μια κρίση, που σε καμιά περίπτωση δεν την προκάλεσε ο λαός. Ούτε περίμενε βέβαια, ότι θα μπορούσε να ενσκήψει τόσο πολύ σύντομα, αφού άλλα τους έλεγαν οι υπέρμαχοι των μνημονίων και της τρόικας. Τελικά πριν καλά καλά ανασάνουμε από τα μνημονιακά μέτρα, που εφαρμόστηκαν για την αποτροπή της άτακτης χρεωκοπίας το 2010 και εντεύθεν, η διαβόητη έξοδος από τα μνημόνια μοιάζει με καλοστημένη παγίδα για όλους μας! Η φτώχεια και η καθήλωση του βιοτικού επιπέδου του λαού μας, ενώ γνωρίζουμε ότι είναι πρόβλημα Δημοκρατίας, θεσμοθετείται μέσα από «δημοκρατικότατες» διαδικασίες, αφού η αυτονομία των όποιων πολιτικών και οικονομικών πρωτοβουλιών είναι περιορισμένη. Ως πότε αυτός ο περήφανος λαός θα ανέχεται  να του υποδεικνύουν  το «σωστό δρόμο», εκείνοι που ευθύνονται για την οικτρή κατάσταση, στην οποία έχουμε περιέλθει, δυστυχώς!

                                       Κώστας Μπουμπουρής  

                                      Αστυν.Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας

                                           (k.boubouris@yahoo.gr