Άδοξο τέλος είχαν πολλοί από τους πρωτεργάτες-ήρωες του γενικού ξεσηκωμού του ’21. Ζωντανή απόδειξη, το τραγικό τέλος του Οδυσσέα Ανδρούτσου, εμβληματικής μορφής του επαναστατικού αγώνα, με την μάχη της Τατάρνας (22-3-1821), το Χάνι της Γραβιάς (8-5-1821) και όχι μόνο.
…Ήταν το ασίγαστο πάθος των Ελλήνων για εύκολο πλουτισμό, ήταν η αρχομανία τους, ήταν ο Εμφύλιος, που έφερε τον Ανδρούτσο σιδηροδέσμιο στο κάστρο της Ακρόπολης έπειτα από κατηγορίες για συνεργασία με τους Τούρκους. Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος δολοφονήθηκε το βράδυ της 5ης Ιουνίου του 1825 με απάνθρωπο τρόπο. Ο πρώην σύντροφός του Γιάννης Γκούρας έμαθε ότι η κυβέρνηση σχεδίαζε να του δώσει αμνηστία και να τον επαναφέρει στο στράτευμα, και μάλιστα σε ηγετικό πόστο. Ο Γκούρας έτρεμε στην ιδέα αυτής της προοπτικής. Αν έβγαινε ο Ανδρούτσος από τη φυλακή, δεν υπήρχε περίπτωση να μην εκδικηθεί τον παλιό σύντροφό του που τον είχε διαβάλει. Ο ίδιος ακόμα, θα έχανε την πολιτική του δύναμη που είχε. Έτσι, μετά μια αποτυχημένη προσπάθεια να πείσει την κυβέρνηση να τον εκτελέσει για εσχάτη προδοσία, έστειλε αμέσως εντολή να δολοφονηθεί ο Οδυσσέας. Είχε νυχτώσει και είχε ψιλόβροχο, όταν οι τρεις δεσμοφύλακές του, πιθανόν κι ένας παπάς- η Εκκλησία είχε αφορίσει τον Οδυσσέα) μπήκαν στο κελί του Ανδρούτσου στην Ακρόπολη, αποφασισμένοι να τον δολοφονήσουν χωρίς να χρησιμοποιήσουν όπλα, για να φανεί …σαν ατύχημα. Επί πλέον ήθελαν πρώτα να τους αποκαλύψει που είχε κρυμμένους τους θησαυρούς του. Ο Οδυσσέας ήταν νηστικός, βρώμικος, τα ρούχα του κουρέλια, στα χέρια και στα πόδια αλυσοδεμένος. Χρειάστηκε να τον στραγγαλίσουν ! Για να φανερώσει που είχε τους θησαυρούς του τον βασάνισαν άγρια. Τον χτυπούσαν με τα χέρια και τα κουμπούρια τους. Ένα δυνατό χτύπημα του έκοψε τα χείλη και του έσπασε τα δόντια. Ο Οδυσσέας μούγκριζε από τους πόνους. Στο τέλος τον αποτελείωσαν με ένα γνωστό μέχρι σήμερα, βασανιστήριο. Καθώς τον κρατούσαν οι δυο, ο τρίτος του έστριψε τα γεννητικά του όργανα ! Έχασε τις αισθήσεις του από το φοβερό πόνο, αλλά οι τρεις δήμιοι συνέχισαν να τον χτυπούν, ενώ ήταν λιπόθυμος. Το μουγκρητό έγινε επιθανάτιος ρόγχος. Αλλά δεν πέθαινε. Χρειάστηκε να τον στραγγαλίσουν. Το πτώμα του βρέθηκε μπροστά στο Ναό της Αθηνάς Νίκης. Ήταν φοβερό τι είχε συμβεί, αλλά οι άνθρωποι του Γκούρα διασκεύασαν την Ιατροδικαστική έκθεση και παρουσίασαν το φόνο, ως το αποτέλεσμα της πτώσης από το κελί στη διάρκεια μιας υποτιθέμενης απόπειρας απόδρασης. Βέβαια κανένα δεν έπεισαν. Ο 21χρονος στρατιώτης Κώστας Καλατζής, 40 χρόνια μετά, το 1863, θα διηγηθεί το τι πραγματικά έγινε, αλλά ήταν πλέον αργά για την τιμωρία των ενόχων !
Η ιστορία, δυστυχώς επαναλαμβάνεται κάπως έτσι την κάθε φορά !
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν.Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας
(k.boubouris@yahoo.gr)
