
Ο αγρότης στην προσπάθεια του να φτιάξει το χωράφι του συναντούσε πέτρες, πολλές πέτρες. Τις μικρές τις βόλευε με τον κασμά του και τις μεγάλες κοτρώνες τις ξέχωνε με τον κασμά και τις ξεφώλιαζε με το λοστό και τη βαριά.
Όμως όπου εύρισκε ριζιμιές πέτρες, δηλαδή συμπαγή βράχο, δεν τον βόλευαν τα συμβατικά εργαλεία των ημιβραχωδών εκσκαφών.
Αυτές ήθελαν φουρνέλο. Τα φουρνέλα που έβαζαν οι παλιοί αγρότες ήταν τεχνολογίας πριν ανακαλύψει ο Νόμπελ τη δυναμίτιδα. Χρησιμοποιούσαν μαύρη καπνιστή μπαρούτι των μπαρουτόμυλων της πατρίδας μας, γι΄ αυτό και δεν είχαν την αποτελεσματικότητα των βιομηχανικών φουρνέλων με το δυναμίτη του Νόμπελ.
Μαζί με το δυναμίτη του Νόμπελ ήρθε και το βραδύκαυστο φυτίλι. Στη συνέχεια ήρθε το ακαριαίο, που έδινε τη δυνατότητα της ταυτόχρονης έκρηξης πολλών φουρνέλων, με αποτέλεσμα τα πράγματα να βελτιωθούν… δραματικά. Όταν δε χρησιμοποιήθηκαν τα κοπρεσέρ για το άνοιγμα των οπών στο βράχο τα πράγματα έγιναν πιο άνετα και ακόμα πιο παραγωγικά. Θα είχε πολύ δίκιο αν ο Νόμπελ έλεγε, σαν τον Αρχιμήδη: «Δος μοι πα στω και τα γαν ανατινάξω»
Εμείς που έτυχε να ζήσουμε διανοίξεις πολλών οδών σε βραχώδη μέρη, με φουρνέλα από δυναμίτη και με το ακαριαίο φυτίλι, έχει στοιχειώσει μέσα μας η φωνή του εργάτη-πυροδότη: «φουρνέλο! φουρνέλο! φουρνέλο!», για να απομακρυνθούμε ή να κρυφτούμε με ασφάλεια και μετά εσείετο η γης από ομοβροντία φουρνέλων και σκοτείνιαζε ο ουρανός από τη σκόνη και πλημμύριζε το έδαφος από τις πέτρες της έκρηξης.
Τα προϊόντα του παραδοσιακού εκβραχισμού, μαζί με αυτά των ημιβραχωδών εκσκαφών, έπαιρναν τη θέση τους στα κατάντι πεζούλια αντιστήριξης του χωραφιού, το «δέματα» ή σφεντόνες ή απλώς πεζούλια, όπως το έλεγαν. Τέτοια πεζούλια θυμίζουν κυκλώπεια τείχη, και πολλά απ΄ αυτά σήμερα τα ενσωμάτωσε πλήρως η άγρια φύση και έτσι ανήκουν στα… αθάνατα -θα λέγαμε- μνημεία του γεωργικού μας πολιτισμού.
Ως απλά εργαλεία εκβραχισμών μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν τα εργαλεία των ημιβραχωδών εκσκαφών δηλ. η παραμίνα, ο λοστός και οι βαριές, που όμως η αποτελεσματικότητά τους ήταν περιορισμένη, γι΄ αυτό χρησιμοποιούταν το φουρνέλο.
Συνέχεια στο επόμενο…