Τα προβλήματα της Ευρυτανίας, των δυσπρόσιτων αλλά και νησιώτικων περιοχών αναφέρθηκε ο Βουλευτής Ευρυτανίας κ. Κώστας Κοντογεώργος σε ομιλία του στις 13 Δεκεμβρίου 2018, ημέρα Πέμπτη, στο Μέγαρο της Βουλής, όπου συνήλθε σε συνεδρίαση η Υποεπιτροπή Νησιωτικών και Ορεινών Περιοχών της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιφερειών, υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής, κ. Δημητρίου Γάκη, με θέμα ημερήσιας διάταξης: Προγραμματισμός του έργου της Υποεπιτροπής.
Ο κ. Κοντογεώργος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην αστυφιλία, στην αναζήτηση των νέων για δουλειά στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας, στην αυστηρή φορολογία και τον ΕΝΦΙΑ, που έχει ως αποτέλεσμα το κλείσιμο πολλών καταστημάτων και την ερήμωση της αγοράς, καθώς και την δυσκολία σύνδεσης των απομακρυσμένων περιοχών μεταξύ τους. Μερικά από τα αποσπάσματα του λόγου του κ. Κοντογεώργου έχουν ως εξής:
Σχετικά με το δημογραφικό πρόβλημα
«…στην ορεινή Ευρυτανία, στον τόπο μου, παρόλο που την περίοδο που υπήρχε η μεγάλη αποβιομηχάνιση και έκλεισαν 2 μεγάλες βιομηχανικές μονάδες, η Πειραϊκή Πατραϊκή και οι Δασικές Βιομηχανίες και έμειναν άνεργες πάνω από 600 οικογένειες στο νομό Ευρυτανίας, καταφέραμε τότε, με μια αλλαγή στην παραγωγική βάση του νομού και τη στροφή στον εναλλακτικό τουρισμό με ένα ευρύ πλέγμα κινήτρων πάνω στις ειδικές μορφές τουρισμού για την ανάπτυξη των ειδικών μορφών τουρισμού και του αγροτουρισμού κυρίως, να απαλύνουμε αυτές τις επιπτώσεις που είχε η τότε αποβιομηχάνιση της περιοχής, γεγονός που μας δίνει τη δυνατότητα να συμπεράνουμε ότι εάν πράγματι, υπάρξει ένα πλέγμα τέτοιων συγκροτημένων κινήτρων και με παρεμβάσεις σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας, αλλά και της ζωής στην ορεινή και την απομονωμένη νησιωτική Ελλάδα, μπορεί να έχουμε απτά αποτελέσματα.
Δεν χρειάζεται να επαναλάβω ότι το μέγιστο πρόβλημα που παρατηρείται σε αυτές τις περιοχές είναι το δημογραφικό και η αλματώδης πληθυσμιακή συρρίκνωση και η γήρανση του πληθυσμού και οι αιτίες είναι πολλές. Δεν είναι μόνο η αστυφιλία, είναι η απομόνωση, είναι ελλείψεις υποδομών, είναι η έλλειψη του αισθήματος της ασφάλειας των πολιτών για τα θέματα της δημόσιας υγείας, είναι η έλλειψη των υποδομών εκπαίδευσης που είναι απαραίτητες σήμερα στη σύγχρονη ζωή, είναι η μετάβαση σε ένα σύγχρονο τρόπο ζωής και η άρνηση της νεολαίας να ενταχθεί σε μια παραδοσιακή δομή οικονομίας που ήταν αμφίβολο το πόσο μπορεί να παράγει και να θεμελιώσει εισόδημα, ούτως ώστε, να δώσει την ευκαιρία σε ένα νέο ζευγάρι να μείνουν στην περιοχή».
Για την βαριά φορολογία
«Κυρίως, όμως, πρέπει να δοθεί ένα πλέγμα φορολογικών κινήτρων. Είναι αδιανόητο αυτή τη στιγμή στα Άγραφα, π.χ. στο χωριό Τρίδεντρο της Ευρυτανίας που κατοικούν ακριβώς 11 κάτοικοι, να πληρώνουν ΕΝΦΙΑ όσο και στο Περιστέρι. Είναι αδιανόητο! Δεν πάει να πει ότι είναι υποβαθμισμένο το Περιστέρι, αλλά είναι δυνατόν να πληρωθεί τέτοιο ΕΝΦΙΑ στην κορφή των Αγράφων, που είναι εθνικής σημασίας αυτός ο πληθυσμός που παραμένει ακόμη εκεί;
Όπως, επίσης, είπα και προηγουμένως, να δοθούν φορολογικά κίνητρα στις μικρές επιχειρήσεις. Δεν μπορεί να αναπτύσσεται ένα καφενείο, ένα μικρό παντοπωλείο και να φορολογείται λες και είναι καμία επιχείρηση σε νησί, στη Ρόδο ή τη Νίσυρο, το καλοκαίρι».
«…οφείλουμε να σκύψουμε με πολλή προσοχή πάνω σε αυτά τα θέματα και έχω την εντύπωση ότι αυτά τα θέματα υπερβαίνουν πολιτικά κόμματα. Είναι θέματα εθνικής φύσεως, γιατί από αυτά εξαρτάται και η επιβίωση της περιφερειακής ορεινής Ελλάδος, που αποτελεί, κατά τη γνώμη μου και τον πνεύμονα της χώρας μας, όχι μόνο από πλευράς φυσικού περιβάλλοντος που είναι απαραίτητο. Θα σας αναφέρω ότι η πρωτεύουσα αρδεύεται από τις πηγές που έχει η Ευρυτανία, τα ποτάμια της ορεινής Ναυπακτίας. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν αυτές οι περιοχές και όχι, μόνο να υπάρχουν, αλλά να δραστηριοποιείται κόσμος για να υπάρχει ζωντάνια σε όλες αυτές τις περιοχές…»
