Μέσα στον οδυνηρό ορυμαγδό της επικαιρότητας από την πανδημία, το μεταναστευτικό και το οικονομικό αδιέξοδο των πολιτών, τι να πρωτογράψει κανείς ! Όμως προχθές βράδυ μου κέντρισε το ενδιαφέρον η συνέντευξη του πρώην Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου σε έγκριτο δημοσιογράφο μεγάλου καναλιού. Δεν θα σχολιάσω την πολιτική του συνέντευξη, δεν μου πέφτει λόγος, αλλά θα σταθώ μόνο σε μια δήλωση-ομολογία του πως, «η Μέρκελ με πίεσε να αποτανθώ στο Δ.Ν.Τ». Εγώ θα πω και ο περιβόητος Σόιμπλε και μετά ακολούθησε το «ουδείς αναμάρτητος», του επόμενου πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά. Βέβαια και το «go back κυρία Μέρκελ» του Αλέξη Τσίπρα, δεν έπιασε. Κανένα σχόλιο γι’ αυτά επί του παρόντος, αφού κάποτε θα γραφεί η πραγματική πολιτική Ιστορία της Ελλάδας και τα γεγονότα εκείνα.
Όμως προτίμησα να σταθώ στην τελευταία επίσκεψη της απερχόμενης Καγκελαρίου, έπειτα από πρόσκληση του Έλληνα Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη. Ίσως δεν είχε άλλο τρόπο ο Έλληνας αξιωματούχος να γιορτάσει αυτή την ιστορική μέρα (28η Οκτωβρίου), την μέρα που οι φασίστες-ναζί άρχισαν πριν από 81 χρόνια τη βάρβαρη επίθεση κατά της Ελλάδας. Τι να συζήτησαν άραγε, μέρα που ήταν, στο γεύμα που της παρέθεσε με συνεργάτες στο σπίτι του! Μπορεί να μίλησαν για τα ολοκαυτώματα στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο, στην Κάνδανο κι αλλού! Μπορεί επίσης να συζήτησαν για το τεράστιο χρέος, που οφείλει η χώρα της στην πατρίδα μας! Χρέος, από τις πολεμικές καταστροφές και από τα χρήματα που άρπαξαν οι κατακτητές από την Τράπεζα Ελλάδας. Με αυτή την «αποζημίωση» θα μπορούσε να απαλλαγεί από το τεράστιο δημόσιο χρέος η χώρα, που διπλασιάστηκε με τα δυσβάσταχτα μνημόνια την τελευταία δεκαετία. Αλήθεια ποια Ελληνική κυβέρνηση μέχρι τώρα τόλμησε να ζητήσει με σθένος τα οφειλόμενα; Καμία, μόνο οι φωνές των αείμνηστων, Μανώλη Γλέζου και του Διστομίτη δικηγόρου, Γιάννη Σταμούλη έμειναν μετέωρες στο χρόνο.
«Πίεσα λίγο τους Έλληνες», δήλωσε δημόσια η Καγκελάριος, αντί να πει, «στραγγάλισα τους Έλληνες». Με την πίεση αυτή για τα ελληνικά μνημόνια η κα Μέρκελ αύξησε το χρέος της Ελλάδας στο διπλάσιο, αλλά διέσωσε τις Γερμανικές τράπεζες, όταν όλοι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας κώφευαν. Μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις στο 45%. Καταστράφηκαν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και 500.000 Έλληνες νέοι έγιναν μετανάστες. Από τους πρωταίτιους αυτής οικονομικής μας καταστροφής ήταν η προαναφερόμενη. Και είχε το θράσος να ξεστομίσει επί ελληνικού εδάφους, «πίεσα λίγο τους Έλληνες». Κανείς δεν την αποστόμωσε, κανείς δεν της ανέφερε για τις «Γερμανικές» αποζημιώσεις, αλλά αντίθετα παραχωρούμε στη χώρα της τις μεγάλες μας επιχειρήσεις και ‘μείς παραμένουμε επαίτες. Μια ζωή ραγιάδες στις λεγόμενες «μεγάλες» Δυνάμεις και στην πλουτοκρατία !
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν.Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας
(k.boubouris@yahoo.gr)
