Το αφιέρωμα του Γαστρονόμου στα Άγραφα
‘Αν μου ζητούσαν να εντοπίσω το σύμβολο, την ψυχή των Αγράφων, θα έλεγα μεμιάς ότι είναι οι γυναίκες τους. Νεαρές ή γηραιές, κάνουν τα πάντα, τις συναντάς στα πιο αναμενόμενα αλλά και στα πιο αναπάντεχα μέρη: φροντίζουν το χωράφι, κόβουν ξύλα στο δάσος, ταΐζουν με μπιμπερό τα νεογέννητα αρνάκια, βόσκουν το οικογενειακό κοπάδι, φροντίζουν το οικιακό μποστάνι και αποθηκεύουν τις σοδειές, ετοιμάζουν λουκάνικα, μεταφέρουν τις ζωοτροφές με το αγροτικό, φροντίζουν τους ηλικιωμένους, τα παιδιά και το σπίτι, μαγειρεύουν στην ταβέρνα. Οι άντρες είναι κι αυτοί παρόντες, μα για κάποιο λόγο αφανείς’.
Αυτή είναι η εισαγωγή της δημοσιογράφου Βιβής Κωνσταντινίδου στο αφιέρωμα του περιοδικού ‘Γαστρονόμος’ στις γεύσεις και τις μαγείρισσες των Αγράφων. Η ομάδα του περιοδικού βρέθηκε στα Ανατολικά Άγραφα, δηλαδή στην περιοχή της Λίμνης Πλαστήρα και δοκίμασε ορεινές γεύσεις και φαγητά από τους ντόπιους, παραδοσιακές συνταγές και αγνές πρώτες ύλες, που φυσικά ίδιες ακριβώς συναντάμε και στο Ευρυτανικό κομμάτι των Αγράφων.
Πλαστός, μπατζίνα και το πανταχού παρόν καλαμποκάλευρο, ήταν η γεύση που μάλλον κέρδισε τον ουρανίσκο της δημοσιογραφικής ομάδας και οι Αγραφιώτισσες την καρδιά τους, με τον επίλογο του ρεπορτάζ να το μαρτυράει…
‘‘Όπου κι αν πήγαμε, γυναίκες νέες και μεγαλύτερες, κοκκινομάγουλες, ρωμαλέες βουνίσιες, ευγενικές και φιλόξενες, μας υποδέχονται για το «καλώς όρισες» με άφθονο τσίπουρο και ένα ταψί πίτα. Πλαστό κυρίως ή μπατζίνα, τις τοπικές εμβληματικές πίτες άνευ φύλλου, εύκολες, γρήγορες μα αξιοθαύμαστης νοστιμιάς. Όλες καμωμένες με καλαμποκάλευρο – η χρήση του ευρεία σε όλα τα Άγραφα. Το καλαμπόκι, ορεινής καταγωγής δημητριακό, βρήκε σ’ ετούτο το βουνό θαυμάσιο έδαφος να ευδοκιμήσει’’.
Φωτογραφία: Νίκος Κόκκας
