Η χώρα μας πέρασε πολλές οικονομικές κρίσεις και αρκετές χρεωκοπίες τουλάχιστον τους δυο τελευταίους αιώνες. Τα σκάνδαλα, η πλουτοκρατία, η παραμέληση του πολίτη, οι σκοπιμότητες, η παράκαμψη του εθνικού συμφέροντος, οι πελατειακές σχέσεις έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού τόσες φορές με την τελευταία αυτή της περασμένης δεκαετίας. Κάπως έτσι ήλθε και η απαξίωση της πολιτικής και των σύγχρονων πολιτικών με τον απλό πολίτη να αγανακτεί δίκαια. Όμως στο διάβα του χρόνου πέρασαν και αξιολάτρευτοι πολιτικοί όπως ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας, αλλά και από τους τελευταίους πανάξιους, όπως ο Νικόλαος Πλαστήρας.

«…Όσοι βρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα, δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς  αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και αναλόγως  με τας εκδουλεύσεις των, αλλά οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς τα χρηματικά μέσα τα οποία έχει η Κυβέρνηση εις την εξουσία της.

Όσον δι’ εμέ, εφ’ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν  για να ζήσω, αρνούμαι να αγγίξω μέχρι του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν…» (Αγόρευση του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια στην Δ’ Εθνοσυνέλευση του Άργους 1829. Άραγε αυτή την ομιλία άκουσαν οι επαίσχυντοι Μαυρομιχαλαίοι και τον δολοφόνησαν;)

«…Στρατιώτες είσθε σεις, στρατιώτης κι εγώ, πως φορώ επωμίδες. Αυτές είναι μόνο για να με γνωρίζετε πως είμαι ο Συνταγματάρχης σας. Το ίδιο είμαστε μπροστά στο κανόνι. Θα πολεμήσω σαν έλθει η ώρα και θα πολεμήσετε και σεις, γιατί το θέλει η πατρίδα σας. Σας είπαν οι λαοπλάνοι πολιτικοί να τους ψηφίσετε, για να σας αποστρατεύσουν, και σας οδήγησαν στον αιματηρότερο πόλεμο, και σας μουτζούρωσαν το μέτωπο και εσάς και της Ελλάδας όλης. Σας λέγω πως μπορεί  να ξαναπολεμήσετε. Την Ελλάδα από το αυτί θα την αρπάξουμε και θα την σώσουμε, θέλει δεν θέλει ! Και θα την σώσετε εσείς και θα πολεμήσετε καλά, όταν είναι ανάγκη και το θέλει η πατρίδα…»

Είναι το απόσπασμα από ομιλία του τότε Συνταγματάρχη και μετέπειτα Πρωθυπουργού Νικολάου Πλαστήρα, που όχι μόνο με τα λόγια, αλλά και με τα έργα έδειξε το ποιόν του. Αγνός πατριώτης, αδαμάντινος χαρακτήρας και αφιλοχρήματος πολιτικός. Ποιός άλλος Πρωθυπουργός ή πολιτικός πέθανε με 30 δραχμές στην τσέπη όλες οι οικονομίες του! Αυτοί οι πολιτικοί πρέπει να προβάλλονται σήμερα ως παραδείγματα ανεξίτηλα για τους νέους μας, όσο και για τον μέσο πολίτη. Άραγε τα σύγχρονα εγχειρίδια των νεοελληνικών αναγνωσμάτων των γυμνασίων και των λυκείων φιλοξενούν αποσπάσματα σαν τα παραπάνω; Δεν το γνωρίζω, πολύ αμφιβάλλω όμως, αφού όλα έχουν κάποια σκοπιμότητα!  

                                                    Κώστας Μπουμπουρής

                                                  Αστυν.Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας

                                                      (k.boubouris@yahoo.gr)