«Ένα τζελ από κελύφη οστρακοειδών και φλούδες εσπεριδοειδών που θα αναγεννά τις καμένες εκτάσεις γης σχεδίασε η φοιτητική διεπιστημονική ομάδα «iGEM Thessaloniki» του ΑΠΘ. Το τζελ, που αποτελεί την πρώτη εφαρμογή Συνθετικής Βιολογίας σε δασικές εκτάσεις, θα περιέχει σπέρματα ενδημικών φυτών, τα οποία κάτω από ευνοϊκές συνθήκες θα φυτρώνουν, εξυγιαίνοντας το οικοσύστημα έπειτα από πυρκαγιά.
Πρόκειται ουσιαστικά για ένα υδρόφιλο πολυσακχαρικό πολυμερές σε μορφή υδρογέλης, το οποίο θα συμβάλλει στην απορροφητικότητα του νερού καθώς και των υδατοδιαλυτών θρεπτικών στοιχείων, και θα τοποθετείται στο καμένο έδαφος. Η ονομασία του είναι «Euphoresis» και προκύπτει από τον συνδυασμό των ελληνικών λέξεων «ευφορία» και «γένεσις».
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο επιστημονικός υπεύθυνος της ομάδας, αν. Καθηγητής του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ Μιχάλης Αϊβαλιώτης, επισήμανε ότι «το τζελ περιέχει μικροοργανισμούς και σπόρους που μπορούν να βοηθήσουν μια καμένη περιοχή σιγά – σιγά να ανακτήσει τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά ώστε να ξαναγεννηθούν εκεί κυρίως φυτά αλλά και μικροοργανισμοί. Οι συγκεκριμένοι μικροοργανισμοί βοηθούν στην αναγέννηση του εδάφους στην περιοχή όπου σημειώθηκε πυρκαγιά ενώ λειτουργούν παράλληλα και ως σφουγγάρι, απορροφώντας το νερό και χρησιμοποιώντας το για να αναπτυχθούν οι σπόροι. Είναι, άλλωστε, πολύ σημαντικό το γεγονός ότι οι μικροοργανισμοί δεσμεύουν τα τοξικά συστατικά και μέσα από μια μορφή αναγέννησης τα μετατρέπουν σε στοιχεία χρήσιμα για το περιβάλλον».
Σε ό,τι αφορά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε οικοσυστήματος που πλήττεται από δασικές πυρκαγιές, ο κ. Αϊβαλιώτης, διευκρίνισε ότι «το εν λόγω υλικό θα πρέπει κανονικά να χρησιμοποιηθεί από ειδικούς δασολόγους – περιβαλλοντολόγους, οι οποίοι θα μελετήσουν το οικοσύστημα όπου θα τοποθετηθεί το υλικό για να αναγεννηθεί το δάσος στη μορφή που ήταν πριν».
Η ομάδα, με την οποία συναντήθηκε ο πρύτανης του ΑΠΘ, καθηγητής Δημήτριος Κωβαίος, θα εκπροσωπήσει με το «Euphoresis» το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό «iGEM Competition», που αποτελεί μία πρωτοβουλία του Πανεπιστημίου MIT. «Το υλικό έχει σχεδιαστεί. Δεν έχει παραχθεί ακόμη. Αυτή τη στιγμή γίνονται οι πρώτες δοκιμές και στο πλαίσιο του διαγωνισμού θα δοκιμαστούν τα χαρακτηριστικά του. Αν διαπιστωθεί ότι είναι βιώσιμο και εφικτό, τότε το ΑΠΘ και η ομάδα θα αναλάβουν να εξελίξουν την ιδέα ενώ στη διαδικασία θα συμβάλει και το πλαίσιο του διαγωνισμού, στο οποίο διατυπώνονται απόψεις και προτάσεις βελτιστοποίησης» πρόσθεσε ο κ. Αϊβαλιώτης».
Το παραπάνω κείμενο το διαβάσαμε στο Athensmagazine.gr και αποτελεί την ελπίδα και το μέλλον, που αυτά τα παιδιά κάνουν να φαίνεται ενθαρρυντικό. Τι γίνεται όμως με το παρόν;
Μετά από τις ατελείωτες πυρκαγιές σε ολόκληρη τη χώρα κατά τις οποίες πάνω από 900.000 στρέμματα δάσους κάηκαν στον Έβρο, βγαίνουν οι ειδικοί και υποστηρίζουν ότι αυτή είναι η νέα πραγματικότητα και θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Όχι δεν το παίρνουμε απόφαση. Γιατί να είναι αυτό το παρόν και το μέλλον μας; Γιατί να μην εκπαιδεύουμε την κοινωνία μας να σέβεται και να συνυπάρχει με τη φύση; Γιατί θα πρέπει να βρίσκουμε μέτρα θεραπείας σε τέτοιες καταστάσεις και όχι πρόληψης; Γιατί να μην γίνουμε το παρόν που θα θέλαμε. Το παρόν της αναγέννησης και όχι του καρβουνιάσματος; Αφού υπάρχουν τόσο σπουδαία μυαλά ας τα αξιοποιήσουμε για το παρόν για να μην τα χρειαζόμαστε στο μέλλον.
