Γνωστό. Μια φωτογραφία… Χίλιες λέξεις. Ή και περισσότερες όταν τα φωτογραφικά ενσταντανέ απαθανατίζουν την καθημερινή παρουσία των αιρετών μας σε κοπές πίτας, συνεδριάσεις και λοιπές εκδηλώσεις, με κοινή λεζάντα σε όλες: ‘Προεκλογική περίοδος’. Και μπορεί οι εκδηλώσεις για τις Πρωτοχρονιάτικες πίτες συλλόγων του τόπου να έχουν σίγουρα τα πρωτεία των πιο πολλών ‘κλικ’, δεν γίνεται όμως να μην ξεκινήσει κανείς από τις φωτογραφίες που απαθανάτισαν το Δήμαρχο Νίκο Σουλίωτη, στην ιστορική συνάντηση δημάρχων απ΄ όλα τα Βαλκάνια στην Αθήνα. Τι να κάνεις; Ήταν στο τυχερό του ως αιρετός να αποτελεί πολιτική παρακαταθήκη του Κώστα Μπακογιάννη, που εμείς ως τέκνο από τα Βελωτά τον ψηφίσαμε, αλλά αυτός μας βγήκε επίγονος του Βενιζέλου. Από κοντά λοιπόν ο κ. Σουλιώτης στους Β40, στέκεται στο φακό πάντα ένα βήμα πίσω, δεξιά από τον Κώστα Μπακογιάννη, τυπικός στο πρωτόκολλο της προετοιμασίας σε λίγα χρονάκια, ως υποψήφιος Βουλευτής; Θα μπορούσε να το πει κανείς, αν προσπεραστεί βέβαια ο γνωστός ‘ύφαλος’.

Γιατί πως μπορείς να τον προσπεράσεις, τον ‘ύφαλο’ αυτό, με ασφάλεια διατήρησης των κεκτημένων ‘εδαφών’ της Ευρυτανίας, μιας και δεν είναι ορθό να πούμε ‘να τον ξεφορτωθείς’, αφού ακόμα όπως δείχνουν τα πράγματα, τι κάνει τη δουλεία του, αλλά παράλληλα απ’ την άλλη το όριο της ξεφτίλας έχει προσπεραστεί προ πολλού! Θου, Κύριε! Δεν σχολίασε κανείς τις φωτογραφίες που υποβασταζόμενο προσπαθούν κομματικά στελέχη να κρατήσουν τον άνθρωπο που αγάπησαν όσο τίποτα άλλο οι Ευρυτάνες, και τον συνοδεύουν – συντροφεύουν στις σπάνιες μεν, αλλά με τον αέρα νίκης, εμφανίσεις του.

 Όταν δε οι συναθροίσεις είναι μεγάλες, όπως στους Καρπενησιώτες της Αθήνας, ποιο φωτογραφικό ενσταντανέ να πρωτοσχολιάσεις. Ήταν όλοι εκεί και ήταν ΟΛΟΙ αγαπημένοι! Ε! Τώρα η φωτογραφία που στέκεται χαμογελαστή για ένα ‘κλικ’ η κα Θωμαΐς Οικονόμου πάνω από το τραπέζι που κάθονταν μαρμαρωμένοι Σουλιώτης, Ζαλοκώστα, Καλαντζή, Τασιός, δεν είναι πια φωτογραφία, είναι ψυχογράφημα διπολικής διαταραχής και ακτινογραφία αργής κατάποσης. Ευτυχώς που στις υπόλοιπες ροτόντες ο φωτογραφικός φακός απαθανάτισε μόνο φαρδιά χαμόγελα, όπως άρμοζε εξάλλου στην όμορφη εκδήλωση, με την πάντα κομψή παρουσία της κας Μαρίας Παπαϊωάννου, ως προέδρου και οικοδέσποινας, να φωτογραφίζεται με τους παραβρισκόμενους. Πως να αποφύγει λοιπόν τον ‘ύφαλο’ που βρέθηκε μπροστά της; Αρκεί να τον προσπεράσει κανείς με ασφάλεια, γιατί τα είδαμε κι αυτά… Όσοι στάθηκαν παραπάνω πάνω του να μετατρέπονται σε ‘σημαδούρες’ αναδιανομής ψήφων.

Ας ολοκληρωθεί αυτό το μικρό αφιέρωμα με μια αισιόδοξη και ελπιδοφόρα εικόνα στην ίδια εκδήλωση, αυτή του βλέμματος του κ. Γιάννη Σκαρπή, που ορμώμενος με την αντιπολιτευτική του ορμή, με μια ματιά τα λέει όλα και υπόσχεται πολλά. Λέει όσα κανείς δεν θα μπορούσε να ξεστομίσει μέσα σε μια εθιμοτυπική εκδήλωση… ‘‘Χαμογέλα στο πουλάκι…!’’