Όπως όλα δείχνουν σε ένα μήνα θα έχουμε την επόμενη κυβέρνηση, είτε με αυτοδυναμία, είτε με συγκυβέρνηση και θα ολοκληρωθεί η προεκλογική περίοδος που διανύουμε τους τελευταίους μήνες, για να περάσουμε σιγά, σιγά εστιάζοντας στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, αυτή των αυτοδιοικητικών εκλογών. Στο Δήμο Αγράφων υπάρχει ήδη μια έντονη κινητικότητα τόσο με τις επαναλαμβανόμενες ανακοινώσεις του νυν δημάρχου Α. Καρδαμπίκη, για τους νέους του συνεργάτες και υποψηφίους στο συνδυασμό του, όσο και με τα διάφορα σενάρια για τη δημιουργία αντίπαλων συνδυασμών, που μέχρι σήμερα δεν έχουν βέβαια καταφέρει να σχηματιστούν, τουλάχιστον επίσημα. Στ’ Άγραφα κάτι γίνεται, κάτι κινείται… στο δήμο Καρπενησίου αντίθετα… ύπνος βαθύς…

Ξεκινώντας από την αντιπολίτευση που προχωράει με εξαντλητικά αργούς ρυθμούς και την στιγμή που περιμένεις ότι ξεκινάει και κάτι πάει να κάνει, κάτι πάει να πει, αμέσως μετά ακολουθεί παρατεταμένη παύση. Συμπαθέστατος ο Δ. Λερογιάννης, το ίδιο και ο νέος επικεφαλής Χ. Κακαβάς, αλλά τα έχουμε πει και ξαναγράψει, θέλει μεγαλύτερο τέμπο και δυναμική η προσπάθεια που κάνουν. Από την άλλη η σημερινή δημοτική αρχή σαν φρούτο ώριμο θα μπορούσε να πέσει εύκολα, μιας και απέτυχε με επιτυχία να ανανεωθεί και να κάνει μια προσπάθεια πέρα από το σχήμα και το πλαίσιο δράσης που άφησε παρακαταθήκη ο Κ. Μπακογιάννης σχεδόν δέκα χρόνια πριν. Όσο για το δήμαρχο της πόλης, πρωτεύουσας νομού, πρόεδρο ΠΕΔ, στο φάσμα έριδας δεν έχει αφήσει κανένα σημείο ακάλυπτο, δημιουργώντας από δημόσιες κόντρες με συλλόγους, μέχρι και προσωπικές αψιμαχίες με πολίτες. Σε αυτό το πλαίσιο τι μπορείς να περιμένεις από την προεκλογική περίοδο των επερχόμενων δημοτικών εκλογών στο Καρπενήσι; Ύπνος βαθύς και νέκρα, όμοια με αυτή που συναντά κανείς περνώντας μια καθημερινή κατά της 12 το μεσημέρι από την πλατεία Καρπενησίου.

Αλλά τι να κάνεις; Όταν την πόλη την οραματίζεσαι να την μετατρέψεις σε θέρετρο και τη διοικείς με αυτή τη στρατηγική, τι να τους κάνεις τους πολίτες, τους νέους, αυτούς που μπορούν να την στηρίξουν; Όταν σε αυτή την πόλη δεν ήθελες ούτε τα παιδιά σου να ζήσουν, πόσο μπορείς να παλέψεις για ένα καλύτερο αύριο για αυτή; Όταν ο πολίτης μιας κωμόπολης πια, δεν είναι ενεργό και υπολογίσιμο κύτταρο του οργανικού ιστού της, αλλά αντικαθίσταται από μηδενικά για να προχωρήσει καμιά εργολαβία, πως γίνεται μια τοπική κοινωνία να μην πέσει σε λήθαργο βαθύ; Δυστυχώς κατά γενική ομολογία το Καρπενήσι διανύει την χειρότερη φάση του εδώ και δεκαετίες και μην μας κάνει εντύπωση αν σε λίγα χρόνια αυτή είναι η βασική αιτία που ο νομός δεν θα υφίσταται πια και τα Άγραφα με την πορεία που άρχισαν να παίρνουν προσαρτηθούν αλλού. Ύπνος βαθύς και το χειρότερο μέσα σε εφιάλτη.