Ανέκαθεν η Χριστουγεννιάτικη λογοτεχνία, μου κινούσε σοβαρό ενδιαφέρον. Δεν μιλάμε βέβαια μόνο για τα διηγήματα του Παπαδιαμάντη ή τα χρονογραφήματα του Κονδυλάκη και άλλων προπολεμικών λογοτεχνών που έμειναν ανεξίτηλα στο χρόνο. Περιδιαβαίνοντας το διαδίκτυο, αλιεύω αναρτήσεις φίλων (F/B) σωστά χρονογραφήματα, όπως της Χαράς, του Τρύφωνα και άλλων. Στάθηκα όμως το τελευταίο 15ήμερο στις αναρτήσεις-χρονογραφήματα του αγαπητού φίλου, Γιώργου Τσατσαράγκου, συν/χου εκπαιδευτικού, με την άδεια του οποίου αναδημοσιεύω ένα απ’ αυτά, τον «Τραγέλαφο». Ο Γιώργος διακωμωδεί την επικαιρότητα, με τόσο χιούμορ και χρησιμοποιώντας με επιδέξιο τρόπο τη ντοπιολαλιά της γενέτειράς μας, όσο λίγοι:
«Ανήμερα Χριστούγεννα. Το τηλέφωνο κουδουνίζει επίμονα. Το σηκώνω και πριν προλάβω να πω λέξη, …-Μια ώρα βαράει το ρ’μάδ’ κι δεν του σηκών’ ς…-Μπάρμπα Αριστοφάνη ! Πως τόσο πρωινιάτικα; Τι έγινε; Νευράκια, νευράκια; Χρόνια σου πολλά, με υγεία ! Για πες μου τι έγινε; -Μύθια, Γιώργο μ’ …μύθια, που να στα λέω… -Μα γι’ αυτό δεν με πήρες , να μου τα πεις; -Θα στα ειπώ με το νι και με το σίγμα! Αφουγκράσ’ το λοιπόν… -Είμαι όλος αυτιά, μολόγα τα!
-Όπως ξέρ’ ς, δεν τα ‘χω κι τόσο καλά με τ’ς παπάδες και τ΄ς εκκλησιές, σαν και του λόγου σ’… Μια όμως που κι εγώ βαπτισμένος Χ.Ο., το λέει κι η ταυτότητα μ’, είπα να πάω στ’ν εκκλησιά εδώ στ’ Λαμία. Με παίρν’ ο μεγάλος ο έγγονας με τ’ αυτοκίνητο και με πάει στον ‘Αη Θανάσ’, στα Γαλανέικα… Πάω ο έρμος ν’ ανοίξω τ’ν πόρτα, και προτού προκάνω να κάμω το σταυρό μ’ πετάχτηκε μπροστά μ’ σα φάν’ς μπαστούν’ ένας γραβατωμένος κι μ’ λέει: -«Που πάτε κύριε;» -Τι με ρωτάς; Τ’ αποκρίνομαι… Δε βλέπ’ ς; Στ’ν εκκλησιά ήρθα! Ν’ ανάψω ένα κεράκ’, χρονιάρα μέρα, να λητουργηθώ και να μεταλάβω ! «-Πήρες τηλέφωνο να κλείσεις θέση;» Μ’ λέει…
Τι να σ’ πω, Γιώργο μ’! Βγήκα απ’ τα ρούχα μ; Άστραψα και βρόντηξα ! Ίσια π’ δε σήκωσα τ’ μαγκούρα μ’ ! –Τι είπες μωρέ, τ’ λέω ! Σ’ εκκλησιά μπήκα ή μήπως σε θέατρο ή νυχτερινό κέντρο; Μάκι ήρθα μπουζούκια και δεν το κατάλαβα; «-Στην εκκλησιά ήρθατε, κύριε, όμως έπρεπε να κλείσετε θέση…». Πάω π’ λες να τον παραμερίσω, για να μπω μέσα, κι να ‘σου φίτσιος μπροστά μ’, άλλος ένας γραβατωμένος… «-Λίγο σεβασμό παππού, σε ναό είστε !» -Μωρέ , εγώ το ξέρω, εσείς όμως; Γιατί φέρεστε σα μπράβ’ σε νυχτερινό κέντρο; Γιατί δεν με σέβεστε, γέροντα 105 χρονών; …»
Επειδή το χριστουγεννιάτικο «χρονογράφημα» του φίλτατου Γιώργου είναι μακροσκελές σε σχέση με τα περιθώρια χώρου της στήλης η …συνέχεια στο επόμενο. Καλή Χρονιά σε όλους!
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν.Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας
(k.boubouris@yahoo.gr)
